Cukrzyca to bardzo powszechna choroba przewlekła, która może mieć wpływ na cały organizm – szczególnie jeśli jest nieleczona. Stopniowo niszczy kolejne narządy i układy wewnętrzne, w tym powoduje uszkodzenia naczyń krwionośnych, które znajdują się w siatkówce oka – schorzenie to nazywa się retinopatią. Co warto o nim wiedzieć?
Czym jest retinopatia?
Retinopatia to dosyć częste powikłanie, które występuje zarówno u pacjentów z cukrzycą typu 1, jak i 2. Co jest przyczyną choroby? Wysoki poziom glukozy we krwi oraz wysokie ciśnienie tętnicze, które często towarzyszy chorym. Czynniki te doprowadzają do zwiększenia przepływu krwi, co powoduje pogrubienie błony gałki ocznej. W rezultacie następuje zablokowanie przepływu płynów między siatkówką. Jej komórki ulegają uszkodzeniu i zaczynają wydzielać substancje chemiczne, stymulujące tworzenie się nowych naczyń krwionośnych, skłonnych do krwawień i pękania. W taki sposób dochodzi do zaburzeń widzenia. Wyróżnić można trzy rodzaje retinopatii cukrzycowej – proliferacyjną, nieproliferacyjną i przedproliferacyjną, które różnią się stopniem zaawansowania choroby. Retinopatia cukrzycowa może przebiegać bezobjawowo, jedynie z pojawieniem się ciemnej plamki w polu widzenia, czyli wynaczynioną krwią, które może zostać wchłonięta. Jednak w wielu wypadkach chorym towarzyszą objawy takie jak słabsze widzenie w ciemności, obrzęk siatkówki, nieostre widzenie czy dłuższy czas przystosowywania się do widzenia w jasnych pomieszczeniach.
Retinopatia – diagnoza i leczenie
Retinopatia może zostać zdiagnozowana podczas badania okulistycznego – osoby chorujące na cukrzyce, powinni pamiętać o ich regularnym wykonywaniu. Schorzenie można rozpoznać za pomocą angiografi fluoresceinowej oraz badania OCT. Pomocne jest także sprawdzenie ostrości widzenia oraz ocena przedniego i tylnego odcinka podczas badań klinicznych. Chorzy z łagodną odmianą retinopatii powinni kontrolować glikemię i hemoglobinę glikowaną oraz stan choroby. W przypadku retinopatii proliferacyjnej, charakteryzującej się zaburzeniem widzenia oraz ryzykiem utraty wzroku, poleca się wykonać laseroterapię. To sposób, aby niejako wypalić patologiczne naczynia krwionośne, które prowadzą do dalszego rozwoju zaburzeń widzenia. Jeżeli choremu towarzyszy obrzęk cukrzycowy można wykonać fotokoagulację laserową lub nowocześniejszy zabieg oparty na lekach hamujących czynniki wzrostu odporne za pojawienie się obrzęku. Zaawansowana retinopatia niekiedy wymaga wykonania wielu przypaleń siatkówki, co może prowadzić do zawężenia pola widzenia.
