Wianek jest rodzajem ozdoby, jaką zakładamy na głowę, uplecioną z ziół i kwiatów. Stał się on symbolem niewinności, ponieważ tradycyjnie wianki noszone były przez dziewczęta oraz kobiety niezamężne. O kobiecie, która wyszła za mąż, mówiło się, że „straciła swój wianek”. W dzisiejszych czasach wianki zakładane są do niektórych strojów ludowych, np. krakowskiego. Wieńce związane są także z tradycją nocy świętojańskiej. Wtedy to młode panny puszczają zrobione własnoręcznie wianki na wodę z nadzieją, że wyłowi je jakiś przystojny młodzieniec. Można obecnie kupić bez problemu wianki wykonane ze sztucznych kwiatów. Nie mają one jednakże takiego uroku, jak te wykonane z naturalnych surowców, dlatego też warto dowiedzieć się, jak zrobić wianek samodzielnie.
W XXI wieku szczególną popularnością wianki cieszą się wśród młodych dziewczynek w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym. Uwielbiają one wszystko, co jest typowo dziewczęce, zwiewne, kolorowe i kwiatowe. Wianki bez wątpienia idealnie wpasowują się w ten trend. W celu zaspokojenia pragnień młodych dziewczynek w tym zakresie, można skusić się na jedną z wielu dostępnych opcji zakupienia gotowego produktu. Można znaleźć w sklepach wianki przeróżnych rodzajów: małe i duże, jednobarwne i kolorowe niczym tęcza, z jednego rodzaju kwiatów albo okazałe jak bukiety. Bez wątpienia jest w czym wybierać i każda dziewczynka znajdzie coś dla siebie. Jednakże dużo ciekawiej i ładniej wyglądają wianki z naturalnych roślin. Bez problemu wianki takie możemy zamówić w każdej kwiaciarni. Nie jest to jednak najtańsza opcja. Dużo lepiej wykonać takie nakrycie głowy samodzielnie. Będzie to dużo tańsze i zdecydowanie bardziej satysfakcjonujące. Jak zrobić wianek, aby był wytrzymały i posłużył przynajmniej do końca zabawy? Przede wszystkim trzeba nazbierać bardzo dużo roślin. Mogą to być zarówno kwiaty, zioła jak i trawy. Możemy ich szukać na naszych łąkach, polach, a także zwykłych trawnikach. Najpopularniejsze i najłatwiejsze do wykonania są wianki z kwiatów mniszka lekarskiego i koniczyny. Podczas ich zrywania musimy starać się chwytać je blisko ziemi. Chodzi o to, aby kwiaty miały pozostawione jak najdłuższe łodygi. Kiedy już mamy uzbierane pokaźne naręcze roślin, możemy przystąpić do działania. Wybieramy na początek dwa kwiaty, przytulamy je główkami do siebie i łodygą jednego z nich oplatamy drugiego. Następnie bierzemy kolejny kwiatek, przytulamy go obok drugiego, tak żeby zaczął z pozostałymi tworzyć linię prostą, zaś jego łodygą owijamy splecione wcześniej łodyżki pozostałych roślinek. W ten sposób łodygi wszystkich naszych kwiatów i ziół będą się stopniowo ze sobą łączyć, tworząc obręcz wianka. Kontynuujemy te działania do momentu, gdy wianek jest takiej długości, że wystarczy nam na obwód głowy. Wianek wykańczamy wiążąc jego dwa końce wytrzymałą łodygą kwiatka lub trawy. Można też wspomóc się w tym celu nitką, jeśli chcemy mieć pewność, że nasze wiązanie wytrzyma dłużej. Jak widać samodzielnie wykonanie wianka jest łatwiejsze, niż mogłoby się przypuszczać.
