Świerzb,choć jest zakaźną chorobą skóry, to jednak jego bardzo charakterystyczne objawy nie są zbyt dobrze (przynajmniej w pierwszej fazie) rozpoznawalne przez osoby, cierpiące na tę przypadłość. Niestety nie wiele osób wie, jak wygląda świerzb. Tu warto wspomnieć o tym, że jeżeli już się pojawi objęci leczeniem musza zostać wszyscy domownicy, zamieszkujący z osoba zakażoną. W zdecydowanej większości przypadków (a duża część pacjentów trafia do specjalisty dopiero w momencie, w którym objawy chorobowe są już bardzo mocno widoczne) ostateczna diagnoza lekarza opiera się na pobraniu zeskrobiny z miejsc, w których zmiany skórne wystąpiły. Świerzb w pierwszej swojej fazie wygląda jak zwykłe zaczerwienione nieco grudki. Pojawiają się one najczęściej na dłoniach i ramionach oraz na skórze zwykle przykrytej ubraniem lub biżuterią. Zmianom skórnym towarzyszy również swędzenie. Jego intensywność w większości przypadków uzależniona jest od stopnia zaawansowania zmian skórnych. Uczucie nieprzyjemnego swędzenia nasila się w szczególności w godzinach nocnych. Świerzb to jak zostało już wspomniane wcześniej choroba zakaźna, do której przyczynia się świerzbowiec ludzki, czyli zewnętrzny pasożyt należący do grupy roztoczy. Pasożyt ten rozmnaża się na powierzchni skóry (nie tylko ludzkiej, ale również i zewnętrznej), żywiąc się i rosnąc poprzez zjadanie komórek skóry. Tak naprawdę świerzbem można zarazić się w sposób bezpośredni bądź pośredni od innego chorego. Jeśli chodzi o bezpośrednie zakażenie świerzbem to dochodzi do niego w kontakcie dotykowym z zarażoną osobą (do zakażenia wystarczy zwykłe podanie ręki). Natomiast jeśli chodzi o pośrednie sposoby zakażenia tą chorobą, to dojść do zakażenia może poprzez wspólne korzystanie z niektórych przedmiotów codziennego użytku (dlatego też zawsze, gdy świerzb zostanie zdiagnozowany leczeniu podlega nie tylko sam zakażony, ale również i wszystkie osoby wspólnie z nim prowadzące gospodarstwo domowe). Świerzbowiec jest w stanie doskonale radzić sobie bez organizmu żywiciela nawet przez okres 3-4 dni. Świerzb to choroba zakaźna obejmująca przede wszystkim powstawanie zmian na skórze, w postaci pokrzywki, bąbli, przeczosów, pęcherzyków czy grudek. Świerzbowiec ludzki uaktywnia się w szczególności w nocy i po gorącej kąpieli, dlatego właśnie wtedy uczucie swędzenia bywa zdecydowanie najbardziej intensywne, a co za tym idzie bardzo uciążliwe. Bardzo charakterystyczne dla tego rodzaju choroby skórnej są tak zwane norki świerzbowcowe, powstające przede wszystkim w rogowej części naskórka. To właśnie tam samice drążą tunele, składając kolejne jaja. Już pierwsze różowe zmiany powinny nas zaniepokoić (chociaż często na tym etapie nie występuje jeszcze swędzenie). Im bardziej choroba się rozwija, tym zmiany stają się coraz ciemniejsze i zdecydowanie bardziej swędzące. Najczęściej w przypadku świerzbu ludzkiego zmiany skórne występują przestrzeniach międzypalcowych stóp i rąk, na łokciach, w okolicy narządów płciowych, w okolicy pępka, w okolicy brodawek sutkowych. W przypadku dzieci zmiany skórne mogą pojawiać się również na głowie.
